Κατά την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Χαρίλαο Τρικούπη το όραμα για ένα σύγχρονο κράτος το οποίο θα ήταν οικονομικά ανεπτυγμένο και ισχυρό στην διεθνή σκηνή δεν πραγματοποιήθηκε Παρά την φορολογική επιβάρυνση των πολιτών το κράτος οδηγήθηκε σε πτώχευση . Αστοί και διανοούμενοι απογοητεύονταν όλο και περισσότερο από την γενικότερη κατάσταση και την αναποτελεσματικότητα του κράτους το οποίο χαρακτηρίζονταν από μια βραδυκίνητη γραφειοκρατία Δεν έβλεπαν την επιθυμητή οικονομική ανάπτυξη, ενώ διαπίστωναν ότι μεγάλωνε η απόσταση από τα Ευρωπαϊκά κράτη. Ανάλογη δυσαρέσκεια επικρατούσε και σε μεγάλο μέρος της αγροτικής τάξης. Οι αξιωματικοί του στρατού ήταν επίσης δυσαρεστημένοι , καθώς εκτιμούσαν ότι λόγω οικονομικής αδυναμίας ο στρατός θα ήταν αναποτελεσματικός σε περίπτωση πολέμου. Όλα αυτά οδήγησαν σε κρίση εμπιστοσύνης προς τα κόμματα συλλήβδην, οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι θεσμοί και τα κόμματα δεν ήταν ικανά να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους. Στο διάστημα από την πτώχευση του 1893 έως τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1987 δυο μεγάλα κόμματα προσπάθησαν να υλοποιήσουν το πολιτικό τους πρόγραμμα, χωρίς όμως επιτυχία, γεγονός που δημιούργησε την εντύπωση ενός γενικού αδιεξόδου. Ούτε το Δηλιγιαννικό κόμμα μπόρεσε ελλείψει χρημάτων να τηρήσει την υπόσχεσή του για λιγότερους φόρους, ούτε το Τρικουπικό να συνεχίσει το εκσυχρονιστικό του πρόγραμμα Ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1987 που τελείωσε με ολοκληρωτική ήττα της Ελλάδος, επέτεινε το πολιτικό αδιέξοδο. Η δυσπιστία προς τα κόμματα κορυφώθηκε και έδωσε στον βασιλιά Γεώργιο την ευκαιρία να επιβληθεί στο Κοινοβούλιο και να ασκεί προσωπική πολιτική.
ps
Κάθε ομοιότητα με τα σημερινά πεπραγμένα δυστυχώς δεν είναι καθόλου φανταστική.
Η ζωή είναι πολύ μικρή για να κάνουμε όλα τα λάθη μόνοι μας.
Καλό είναι να ανοίγουμε τά μάτια μας και να βλέπουμε και λίγο πίσω, η ιστορία επαναλαμβάνετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου