Κοροϊδία και εξαπάτηση.

Ο εκτρωματικός νόμος περί ευθύνης υπουργών (Ν. 3126/2003) ψηφίστηκε επί υπουργίας Φίλιππου Πετσάλνικου το 2003, λίγο πριν την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, ώστε να αποφύγουν στελέχη του τη φυλακή. Ο νόμος αυτός στηρίζεται στο εξίσου εκτρωματικό άρθρο 86 του Συντάγματος που εισηγήθηκε ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος κατά τη διάρκεια της αναθεώρησης του Συντάγματος το 2001.
Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών είναι πλέον ανενεργός λόγω της θέσεως σε ισχύ των Διεθνών Συνθηκών(*) κατά της Διαφθοράς που σύμφωνα με το άρθρο 28.1 του Συντάγματός μας έχουν υπερνομοθετική ισχύ και για τον λόγο αυτό ενσωματώθηκαν στην Ελληνική νομοθεσία με τους νόμους 3560/2007 και 3666/2008. Επομένως οι όποιες εκκλήσεις περί κατάργησης του νόμου περί ευθύνης υπουργών είτε γίνονται από άγνοια, ή εκ του πονηρού…
Ανεξάρτητα όμως της ισχύος, ή μη, του νόμου αυτού έχει αποδειχθεί ότι η Βουλή είναι παντελώς ανίκανη να διερευνήσει και να αποδώσει δικαιοσύνη για ποινικές υποθέσεις των μελών της, ενώ όποτε το επιχειρεί υπερισχύουν είτε πολιτικοί υπολογισμοί ή μια διακομματική αλληλεγγύη συγκάλυψης. Επιπλέον, η θεσμοθετημένη εξάρτηση της δικαιοσύνης από την εκάστοτε κυβέρνηση ακυρώνει τον ρόλο της καθώς η οποιαδήποτε εμπλοκή της σε ποινικές υποθέσεις πολιτικών προσώπων συνοδεύεται πάντα από δίκαιες ή άδικες κατηγορίες περί εξυπηρέτησης πολιτικών σχεδίων.