Ιουλίου 2007, στην Κωνσταντινούπολη, συμφωνήθηκε από τους Πρωθυπουργούς της Ελλάδος (Κώστα Καραμανλή) και της Ρωσίας (Βλαδιμίρ Πούτιν) η κατασκευή και εκμετάλλευση του αγωγού φυσικού αερίου South Streem. Στις 30 Ιουνίου 2008, στη Μόσχα, οι Πρωθυπουργοί των δυο παραπάνω χωρών υπογράφουν την επίσημη διακρατική συμφωνία του South Streem. Ο Ρωσικός αγωγός φυσικού αερίου θα διερχόταν στον Ελληνικό χώρο από τη Βουλγαρία και μέσω της Μακεδονίας και της Ηπείρου θα κατέληγε στην Ηγουμενίτσα. Είχε προβλεφθεί πως το 2014 θα είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή του και θα άρχιζε άμεσα η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου που τελικό προορισμό θα είχε την Ιταλία. Ο αγωγός θα παρείχε δέκα δις κυβικά μέτρα φυσικό αέριο το χρόνο και την εκμετάλλευση θα είχαν κατά 50% οι εταιρείες ΔΕΣΦΑ και η Gazprom (Ρωσική).
Οι επίσημες αυτές διακρατικές συμφωνίες ήταν τεράστιο βήμα για την Ελλάδα και τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό ως προς την οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας, μιας και αποτελούσαν τότε τα μεγαλύτερα αναπτυξιακά έργα της Νότιας και Κεντρικής Ευρώπης. Επίσης, οι συμφωνίες αυτές θα μας προσέδιδαν πολλαπλά οικονομικά και πολιτικά οφέλη από τη στιγμή που θα κάναμε ενεργειακό εταίρο μας τη διαχρονικά ομόδοξη και ομόθρησκη, με πολλά κοινά σημεία στις παραδόσεις και τον πολιτισμό, φίλη-χώρα, Ρωσία. Ταυτόχρονα, θα ετίθεντο κόκκινη γραμμή στο φθαρμένο και ξεπερασμένο από το χρόνο περιβόητο «ανήκομεν εις την δύση», του πρεσβύτερου, αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή και θα οροθετείτο πως ανήκουμε όπου είναι το συμφέρον της πατρίδος μας.
Όμως, το ΠΑΣΟΚ και ο πρόεδρός του, τότε αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, κ. Γιώργος Παπανδρέου, κατά η διάρκεια της διεξαγωγής των παραπάνω συμφωνιών προσπαθούσε να τις τορπιλίσει με καθημερινές δηλώσεις του στα ΜΜΕ. Τρανταχτό παράδειγμα σε όλους μας η προεκλογική του ομιλία στην Αλεξανδρούπολη, στις 9 Σεπτεμβρίου 2009, όταν μεταξύ άλλων είπε: «η ΝΔ διαφημίζει τον περίφημο αγωγό αλλά η διακρατική συμφωνία κατοχυρώνει τα συμφέροντα μόνο της μιας πλευράς, δηλαδή της Ρωσικής. Εμείς, θα διασφαλίσουμε τους περιβαλλοντικούς όρους σε ξηρά και θάλασσα». Με αυτόν τον τρόπο, σηματοδοτούσε πως εάν γίνει Κυβέρνηση θα ακυρώσει τις διακρατικές ενεργειακές συμφωνίες της ΝΔ και του Κώστα Καραμανλή. Αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής, όταν πλέον ανέλαβε τα ηνία της χώρας, ήταν να ψυχρανθούν απόλυτα οι σχέσεις μας με τη Ρωσία, αφού η γείτονα χώρα θεώρησε πως η Ελλάδα δεν τηρεί συμφωνημένες συμβατικές υποχρεώσεις. Επιπλέον, κάποια χρονική στιγμή προχώρησε ακόμη περισσότερο, χαρακτηρίζοντας τις ακυρώσεις των συμφωνιών ως εχθρικές πράξεις.
Οι περιβαλλοντολογικές ανησυχίες, λοιπόν, του κ. Παπανδρέου (π.χ. για το έργο μεταφοράς αργού πετρελαίου) δεν πείθουν απολύτως κανένα και δημιουργούν τεράστια ερωτηματικά σε όλους μας, γιατί με τις αποφάσεις του υπονόμευσε τελικά την κατασκευή δυο τεράστιων αναπτυξιακών έργων υψίστης στρατηγικής σημασίας για τη πατρίδα μας. Βέβαια, ο λόγος ακύρωσης των συμφωνιών δεν είναι άλλος από τον Αμερικανικό παράγοντα, ο οποίος άσκησε όλα αυτά τα χρόνια αφόρητες πιέσεις προς την Ελληνική Κυβέρνηση για την ματαίωση των δυο αυτών συμφωνιών προς όφελος των δικών του, φυσικά, συμφερόντων και στον οποίο είναι δουλικά προσδεμένος ο «σοσιαλιστής» κ. Παπανδρέου.
Απτή απόδειξη της τακτικής του κ. Παπανδρέου για να ευτελίζει και να απαξιώνει συνεχώς τις σχέσεις του με τη Ρωσία, ήταν και η χαμηλότατου πολιτικού επιπέδου απαξία του, ως αρχηγού της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, να δεχθεί την εθιμοτυπική επίσκεψη του νέου τότε πρέσβεως της Ρωσίας στην Αθήνα, στις αρχές του 2009. Μια επίσκεψη που τελικά πραγματοποιήθηκε αρκετούς μήνες μετά με τον Γραμματέα του τότε Τομέα Εξωτερικής Πολιτικής & Διεθνών Σχέσεων του ΠΑΣΟΚ, κ. Δημήτρη Δρούτσα (κύριου συντάκτη του προδοτικού και Αμερικανικής εμπνεύσεως σχεδίου Ανάν για τη Μαρτυρική Μεγαλόνησο). Εδώ κάπου είναι άξιο λόγου να αναφέρω πως στο βιογραφικό του ο κ. Δρόυτσας δηλώνει πως γνωρίζει τη Ρωσική γλώσσα και όλοι ξέρουμε τα κίνητρα που μας οδηγούν στην εκμάθηση μιας ξένης, μη χρήσιμης εμπορικής γλώσσας.
Άσχετα όμως, με τον τορπιλισμό των σχέσεων με τη Ρωσία, ο κ. Παπανδρέου επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά τη δουλικότητά του στο άρμα των ΗΠΑ με την πρόσφατη επίσκεψη της Αμερικανίδας ΥΠΕΞ κ. Χίλαρι Κλίντον στην Αθήνα. Ο κύριος λόγος της επίσκεψης αυτής ήταν η όσφρηση του Ελληνικού πετρελαίου και αερίου που έχει προκύψει τελευταία και η υφαρπαγή τους μέσω συμφωνιών. Για το λόγο αυτό συνοδευόταν η κ. Κλίντον από τον ειδικό απεσταλμένο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για θέματα ενέργειας κ. Μόρνινγκσταρ που συμμετείχε σε όλες τις συζητήσεις με τους Έλληνα Πρωθυπουργό και Έλληνα ΥΠΕΞ. Κατά την αποχώρησή της η κ. Κλίντον έδειχνε απόλυτα ικανοποιημένη από το ταξίδι στην Αθήνα. Το μέλλον θα δείξει εάν ο Έλληνας Πρωθυπουργός παρέδωσε τον ενεργειακό πλούτο της χώρας για «ένα κομμάτι ψωμί» όπως λέει και ο λαός μας.
Το μέλλον, επίσης, θα δείξει εάν με την ευκαιρία αυτή διαπραγματεύθηκε στο ελάχιστο προς όφελος της χώρας, ως καλός πατριώτης που συνέχεια ισχυρίζεται πως είναι, τις ανθελληνικές Αμερικανικές θέσεις του ονόματος των Σκοπίων και τις συνεχείς προκλήσεις των Τούρκων στη Θράκη, στο Αιγαίο και στη Κύπρο. Ο κ. Παπανδρέου, ως αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολιτεύσεως και λίγους μήνες πριν από τις Εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009 και συγκεκριμένα στις 3 Ιουνίου του ίδιου χρόνου, σε διαδικτυακή τηλεόραση στον δημοσιογράφο Στέλιο Κούλογλου καταθέτοντας τις απόψεις του για το ΔΝΤ, είπε μεταξύ άλλων επί λέξει τα ακόλουθα: «Ιδιαίτερα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έχει την φήμη, ούτε για την κοινωνική του δικαιοσύνη, ούτε βεβαίως και για την αποτελεσματικότητά του. Το να πηγαίνει σε χώρες αναπτυσσόμενες και να τους λέει, επειδή έχετε πολλά δάνεια πρέπει να κόψετε, και το πρώτο που θα κόψετε είναι από την παιδεία π.χ., αυτές είναι επίσημες πράξεις, που ουσιαστικά κόβουν το μέλλον της χώρας. Μπορεί αυτή η χώρα να μαζέψει κάποια λίγα χρήματα για ένα-δύο χρόνια, αλλά ουσιαστικά καταδικάζει τη χώρα αυτή στην υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση. Άρα, λοιπόν, δεν έχουμε κανένα λόγο εμείς να μπούμε σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, η οποία πιθανώς να διολισθήσει σε όρους που θα είναι αρνητικοί για την πορεία της χώρας μας».,
Μετά τις εκλογές του 2009 και την εκλογή του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας, όλοι γνωρίζαμε πως η χώρα ήταν σε άθλια οικονομική κατάσταση την οποία δημιούργησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και απαιτείτο το νοικοκύρεμα της με δραστικά και άμεσα μέτρα αλλά όμως κανένα πρόβλημα δεν υπήρχε σε θέματα δανεισμού. Μπορούσε παρά το μεγάλο χρέος να δανείζεται από τις διεθνείς αγορές άνετα και με πολύ λογικό επιτόκιο. Τα spreads, τα οποία προσδιορίζουν το ύψος του επιτοκίου ενός δανείου, ήταν τότε στις 134 μονάδες.
Ο πρωθυπουργός που γνώριζε, όμως, την πραγματικά άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας, γιατί είχε ενημερωθεί επακριβώς από τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, και από την στιγμή που τα spreads ήταν χαμηλά, αφού παρέμειναν στα ίδια επίπεδα μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου 2010, δεν θα έπρεπε να προχωρήσει άμεσα σε δανεισμό από τις αγορές προς κάλυψη των τρεχουσών αναγκών της χώρας; Ωστόσο, εκείνος απεμπόλησε δάνειο με πρώτη δόση 25 δις € και χαμηλό επιτόκιο που προτάθηκε από τη Ρωσία στη συνάντηση που έγινε στη Μόσχα το Φεβρουάριο του 2010 μεταξύ Πούτιν και Παπανδρέου, το οποίο θα αποπληρωνόταν με κρατικές δεσμεύσεις και δια μέσω πώλησης γεωργικών προϊόντων που θα τόνωναν ιδιαίτερα τις εξαγωγές μας (συνεχείς δημόσιες δηλώσεις του ομογενή βουλευτή της Ρωσικής Κρατικής Δούμας κ. Ιβάν Σαββίδη).
Ο κ. Παπανδρέου, λοιπόν, μη αποδεχόμενος τη Ρωσική βοήθεια, στη συνέχεια έχασε πολύτιμο χρόνο στην προσπάθειά του να πείσει τον λαό πως η προηγούμενη Κυβέρνηση και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος τον κορόιδεψαν, δίδοντάς του προεκλογικά, ψεύτικά στοιχεία για την κατάσταση της οικονομίας και έτσι δεν μπορούσε να υλοποιήσει άμεσα τις προεκλογικές του εξαγγελίες. Το επιχείρημα αυτό είναι τουλάχιστον απαράδεκτο και παιδαριώδες, όταν το επικαλείται πρώην αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης που διετέλεσε παλαιότερα πολλές φορές υπουργός και εξελέγη βουλευτής, πολλές τετραετίες. Μα είναι δυνατόν να μην γνωρίζει την οικονομική κατάσταση της χώρας, την οποία υπηρετεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πολλές τετραετίες;
Αργότερα, ξεκίνησε η δυσφήμηση της χώρας με τις συνεχείς περιοδείες του Έλληνα Πρωθυπουργού που εξομολογείτο στους Ευρωπαίους ηγέτες πως «κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα» και του κ. Παπακωνσταντίνου, υπουργού Οικονομικών, που διατυμπάνιζε δεξιά και αριστερά πως η οικονομία μας θυμίζει «τιτανικό». Με όλες τις παραπάνω ενέργειες, η Ευρωπαϊκή επιτροπή υποστήριξε ύστερα από έρευνά της, πως η συνεχής δυσφήμηση οδήγησε τους διεθνείς κερδοσκόπους και τοκογλύφους στην εκτίναξη των spreads στο απίθανο ύψος των 850 μονάδων και έτσι κατέστη απαγορευτικός ο δανεισμός της χώρας από τις διεθνείς αγορές. Διευκολύνθηκε δε το διαβρωτικό τους έργο με θύμα την Ελληνική οικονομία.
Έτσι, ο κ. Παπανδρέου αντί να έχει ως πλεονέκτημα την τοποθέτηση του πιστολιού στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αυτός το παρέδωσε αμαχητί στους δανειστές μας και εκείνοι με τη σειρά τους το τοποθέτησαν στον κρόταφο του Ελληνικού λαού. Και για να γίνει αντιληπτό και κατανοητό το πόσο κακό έκαναν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός οικονομικών στη χώρα και στον Ελληνικό λαό με αυτές τις ενέργειες τους, θα αναφέρω το εξής παράδειγμα: Σκεφτείτε ότι ένας τραπεζίτης που κατέχει μία πολύ αξιόπιστη και εύρωστη οικονομικά τράπεζα, χάνει τα λογικά του και δηλώνει δημοσίως ότι η τράπεζά είναι χρεοκοπημένη και ότι οι υπάλληλοί της την κλέβουν. Αυτή η τράπεζα μέσα σε μία μόνο εβδομάδα θα έχει χρεοκοπήσει πραγματικά, αφού όλοι μα όλοι οι καταθέτες της θα έχουν αποσύρει τις καταθέσεις τους και η τράπεζα θα μείνει «πανί με πανί».
Δυστυχώς αυτό ακριβώς έπραξε ο πρωθυπουργός μας και η χώρα βρέθηκε σε δεινή θέση μη μπορώντας να δανειοδοτηθεί από τις αγορές γιατί τα speads είχαν ήδη εκτιναχτεί. Έτσι, κατέφυγε στη σύναψη της δανειακής συμφωνίας με την τρόικα. Για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση και ο κ. Παπανδρέου είπαν ψέματα στον Ελληνικό λαό, πως ψήφισαν την τερατώδη και μονομερή αυτή σύμβαση προκειμένου να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις των πολιτών, ενώ απλά με τα 110 δις € που πήραν δάνειο, ούτε ένα ευρώ δεν πήγε για την πληρωμή μισθών και συντάξεων ή για την παραγωγική ανάπτυξη της χώρας. Αντίθετα, πληρώθηκαν οι τόκοι και τα τοκοχρεολύσια προϋπαρχόντων δανείων και ομολόγων. Δηλαδή, με την εισαγωγή μας στο ΔΝΤ εξασφαλίσαμε τα χρήματα για να πληρωθούν τα πανωτόκια των οι διεθνών νταβατζήδων μας.
Σημειώστε επίσης, πως ο κ. Παπανδρέου από το Νοέμβριο του 2009, συζητούσε με τον πρόεδρο του ΔΝΤ κ. Στρος Καν (όπως ο ίδιος δημόσια αποκάλυψε) την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ. Οι δηλώσεις αυτές του προέδρου του ΔΝΤ, πιστεύω ακράδαντα τον οδήγησαν στον εξοβελισμό του από το αξίωμά που είχε. Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ «έστησαν» την αποκαθήλωσή του, στο έδαφός τους, διότι με τις δηλώσεις του απεκάλυπτε τα σχέδια των δυο Κυβερνήσεων (ΗΠΑ και Ελλάδος) για την υπαγωγή της Ελλάδος στις δαγκάνες του ΔΝΤ.
Συνεπώς, αποδεικνύεται πως εάν η Κυβέρνηση είχε στραφεί αμέσως μετά την εκλογή της στις διεθνείς αγορές ή είχε αποδεχθεί το προσφερόμενο δάνειο από τη Ρωσία δεν θα είχε κανένα πρόβλημα πληρωμής μισθών και συντάξεων παρ’ όλη την κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος, την αδυναμία πάταξης της φοροκλοπής, του παραεμπορίου και του ελέγχου της μαύρης εργασίας, των οποίων η πάταξή ήταν προεκλογικές δεσμεύσεις της Κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ.
Αυτή η Κυβέρνηση, λοιπόν, του επαχθούς μνημονίου, της νέας τάξεως πραγμάτων, της παγκοσμιοποίησης και των Αμερικανικών συμφερόντων χωρίς ανταποδοτικότητα, είναι μία επικίνδυνη κυβέρνηση που καθημερινά βυθίζεται στον οχετό των ψεμάτων, των άθλιων ανεφάρμοστων εξαγγελιών της, της εξαθλίωσης του λαού της, της χρεοκοπίας της και της απεμπόλησης ασυλίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδος μας (που η ίδια υπέγραψε μέσω του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος).
Από όλα τα παραπάνω, ο κάθε ένας εξ υμών ας συμπεράνει εάν αυτές οι θέσεις και πράξεις της Κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ συντελούν στο ύψιστο αδίκημα της Εθνικής προδοσίας ή όχι.
Παναγιώτης Αποστόλου
Οικονομολόγος
